Nadmorski Park Krajobrazowy
Nadmorski Park Krajobrazowy został utworzony w styczniu 1978 roku, w celu ochrony unikatowej przyrody półwyspu helskiego i okolicy przylądka rozewie. Ochroną został objęta także zachodnia część wód Zatoki Puckiej. Cała powierzchnia parku rozciąga się na 18 804 ha. W 1992 roku zatoka została włączona do Bałtyckiego Systemu Obszarów Chronionych (Baltic Sea Protected Area – BSPA). Siedziba zarządu Nadmorskiego Parku Krajobrazowego znajduje się we Władysławowie przy ulicy Morskiej 6, tel.(058) 6740685, fax. (058) 6740311, mieści się tu też Muzeum Przyrodnicze Parku.
Park obejmuje granicami pas wybrzeża od Białogóry, po Półwysep Helski, wewnętrzną Zatokę Pucką wraz jej zachodnimi wybrzeżami oraz Rewę i Mechelinki. Cały obszar charakteryzuje się wyjątkowymi walorami przyrodniczymi, kulturowymi. Występują tu wszystkie trzy typy brzegu morskiego charakterystyczne dla południowego Bałtyku : klifowe, wydmowe oraz zalewowe. Charakterystyczne dla parku są łąki halofilne w ujściach pradolin oraz wysunięte najbardziej na wschód w Europie torfowiska wysokie typu atlantyckiego.
Na styku lądu i morza ma miejsce szczególnie duża dynamika procesów przyrodniczych i geomorfologicznych. Wysokie brzegi klifowe cofają się na skutek podmywania i obrywów (abrazja). W niektórych miejscach istnieje niebezpieczeństwo przerwania półwyspu helskiego. W innych miejscach dochodzi do usypywania piaszczystych mierzei i wydm oraz nanoszenia namułów w ujściach rzek i tworzenie niskich, zabagnionych brzegów łąkowych (akumulacja).
Lasy stanowią 47% powierzchni lądowej Parku. Na terenie Nadmorskiego Parku Krajobrazowego lasy pełnią funkcje ochronną gleby, spełniają rolę umocnienia wydm oraz klifów. Dominującym gatunkiem jest sosna z domieszką brzozy, olchy i dębu. W okolicy Rozewia występuje las bukowy objęty specjalną ochroną rezerwatu „Przylądek Rozewie”.
Z roślinności zielnej najbardziej rozpowszechnione są: turzyca piaskowa, Piaskownica zwyczajna, chroniony mikołajek nadmorski i groszek nadmorski. Występują tu też gatunki rzadkie, a nawet reliktowe, takie jak: babka nadmorska, jarnik solankowy, wrzosiec bagienny, woskownica europejska, malina moroszka, ponikło wielołodygowe, bażyna czarna, kosaniec syberyjski, mieczyk dachówkowy, storczyk i inne.
Również fauna jest bogata. Na terenie parku doliczono się stu kilkudziesięciu gatunków ptaków: myszołowów, krogulców, batalionów, brodźców, oharów, krzyżówek, cyranek, mew i rybitw. Wiele ptaków wybiera teren parku na postój w czasie swoich wiosennych przelotów oraz tereny lęgowe. Występują tu zespoły glonów – zielenic, brunatnic i krasnorostów, fauna morska – skorupiaki, fauna słodkowodna – pijawka rybia, ośliczka, ślimaki oraz wiele gatunków ryb. Pojawiają się także foki szare oraz morświny.
Na terenie parku można wyróżnić cztery podstawowe typy ekosystemów: wysoczyzny morenowe, doliny i pradoliny, mierzeje piaszczyste oraz wody Zatoki Puckiej.
